در دانشگاههای علوم انسانی که به جای «آزمایشگاه و کارگاه» استاد و دانشجو باید «آزمون و کاربست» نظریه ها و فرضیه ها را در محیط انسانی جامعه تجربه کنند و به جای اختراع و ابداع ابزار و ماشین، فرضیه و نظریه ارائه دهند و در وانفسای نفسگیر نمایهزدگی و رتبهستایی در نوشتارهای علمی پرچم اصالتهای بومی و ملی را در چارچوب علم رایج بر دوش کشند؛ بیتردید برگزاری کرسیهای نظریهپردازی، نوآوری و ترویجی نقش بیبدیلی را ایفا خواهد کرد.
کرسیها از هر نوع، فرصتی است برای اندیشمندان علوم انسانی تا در قالبی بدیع، دریافتها، تأملات و ایده های مبنایی خود را تبیین کنند. دراینمیان، کرسیهای ترویجی هرچند ازنظر جایگاه و اتقان بهمرحلۀ کرسیهای نظریهپردازی و نوآوری نمیرسند؛ اما، تمرین و ممارستی برای ارائهدهنده ایجاد میکند که نظری های که بر ترویج آن پافشاری دارد را نهفقط یکجانبه ارائه کند، بلکه این شهامت را از خود ابراز میدارد که آمادگی دارد تا در حضور ناقدان از آن نظریه دفاع کند و منصفانه نقدها را پذیرفته و در مقام اصلاح یا تکمیل آن برآید.
مجموعه حاضر مقالات کرسی های ترویجی دانشگاه علامه طباطبائی است. تنوع مقالات که حوزه های متعددی از الهیات تا ریاضیات را در برمیگیرد، نشان از توان و شور علمی اعضای محترم هیئتعلمی این دانشگاه دارد. موضوعات این کرسی ها علاوه بر آنکه در حوزۀ نظری دارای اهمیت هست، در بسیاری از موارد به حوزۀ عمل و کاربرد نزدیک شده و رویکرد دانشگاهیان در کمک به حل مسائل و مشکلات کشور را در چارچوب های علمی وجهۀ همت خود قرار داده است.