دیپلماسی علمی و امنیت در سیاست خارجی ایران

نوع مقاله : کرسی ترویجی

نویسنده

گروه روابط بین الملل، دانشگاه علامه طباطبائی

10.22054/ijdli.2023.19937

چکیده

بسیاری از مشکلات امروزة بشر، بین‌المللی هستند و نیاز به راه‌حل‌های جهانی دارند. به همین دلیل لازم است که نقش جدیدی برای علم در سیاست‌گذاری‌های بین‌المللی و دیپلماسی تعریف شود. ارتباط بین علم و دیپلماسی در جایی که منفعت علم و منفعت سیاست خارجی به هم می‌رسند، نمود پیدا می‌کند و این رابطه می‌تواند حوزة امنیت را نیز در بر بگیرد. بر همین اساس، سؤال اصلی نوشتار عبارت است از اینکه رابطة میان دیپلماسی علمی و امنیت چگونه است. بر اساس فرضیة این مقاله، پیشرفت در علم باعث ایجاد هر چه بیشتر همکاری‌های بین‌المللی و دست یافتن به بازدارندگی از طریق پیشرفت در تکنولوژی‌های امنیت‌ساز می‌شود که هر دو منجر به ایجاد و ارتقای امنیت در جامعه می‌شوند. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و اینترنتی است. برای بررسی فرضیه، ابتدا دیپلماسی مسیر دو بررسی شده و به تعریف دیپلماسی علمی اشاره کرده‌ایم. سپس رابطة دیپلماسی علمی و امنیت بررسی شده است. جذب فناوری امنیتی و انتقال آن، دو گونة بررسی‌شده در این بخش بوده است. در بخش بَعدی، به دیپلماسی علمی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی توجه شده است. دولت سیزدهم هم یکی از اهداف خود در سیاست خارجی را پیشبرد هرچه بیشتر این موضوع قرار داده است که در این متن ضمن ارزیابی مشکلات موجود در این حوزه پیشنهادهایی برای دستیابی به اهداف دولت در این خصوص ارائه می‌شود.

کلیدواژه‌ها