تبخیر انتظار و بازپروری معنا (نقش تفسیر در یگانگی و بیگانگی فهم رویداد)

نوع مقاله : کرسی ترویجی

نویسنده

گروه روزنامه نگاری، دانشگاه علامه طباطبائی

10.22054/ijdli.2018.19918

چکیده

این نظریه کوشیده تا نظریه دریافت را از قیدوبند «ادبیت صرف» برهاند و معنا را نیز به دغدغه خویش تبدیل کند تا برای مخاطب قرار‌دادن بغرنج‌های خواننده اثر روزنامه‌نگارانه جامعیت بیشتری بیابد. به‌عبارتی، این نظریه مدعی است که نظریه «دریافت»، باوجود تأثیرات فراوانی که تا دیروز بر حوزه ادبی و غیرادبی و ارتباطی گذاشته بود، اکنون نقش آن در جهان امروز به پایان رسیده و تعریف سنتی‌اش را ازدست‌داده است. به‌دیگر‌سخن، اگر درگذشته، «مرگ مؤلف» اصل اساسی نظریه مذکور بود حال، نظریه «تبخیر انتظار معنا»، «احیای مؤلف» و («مرگ خواننده») را مطرح می‌کند؛ بنابراین این مقاله با پرده‌برداری از روابط میان مفسر و خواننده نشان می‌دهد که علاوه‌بر آفرینش، دریافت و خوانش اثر نیز سطوح مختلف و فراوانی را شامل می‌شود.
به‌طورکلی، مقاله حاضر در پی یافتن پاسخ این سؤال اصلی است که ما چگونه یک رویداد را بخوانیم؛ یعنى، آن را در چه افق انتظارى بگذاریم؟ و در پی آن سؤالات فرعی دیگر مطرح می‌شود: آیا همه خوانندگان از یک اثر واحد برداشت‌های متفاوتی دارند؟ از کدام‌یک از اثر روزنامه نگارانه در دوره‌های مختلف برداشت‌های متفاوتی می‌شود؟ چه رابطه‌ای بین ساختار متن و برداشت خواننده می‌تواند وجود داشته باشد؟ آیا افق انتظار خواننده در درک و تفسیر متن دخیل است؟ و ...

کلیدواژه‌ها