درآمدی بر فقه سیاست‌گذاری (موردمطالعه سیاست‌گذاری تکنولوژی رایتل در کشور)

در این مقاله سعی بر این است تا با کاوشی در‌خصوص فقه سیاست‌گذاری و تحلیل بایسته‌های آن، مبادی و مبانی تحول در فقه با نگاه مدیریتی و سیاست‌گذاری ارائه شود. پس‌از ارائه تعریف و تبویب فقه و تاریخ ادوار فقه سعی بر آن است در سه‌بخش چرایی، چیستی و چگونگی فقه سیاست‌گذاری بحث شود. در ماهیت فقه سیاست‌گذاری مطالبی؛ همچون کل‌نگری، فرایند محوری، نتیجه گرایی، مصالح زمان و مکان، اهداف و مقاصد شریعت، نظام سازی و نظریه­پردازی و مسائل معین و قضایای خارجی بحث خواهد شد. درزمینۀ چرایی فقه سیاست‌گذاری مباحثی مانند تفاوت موضوعات حکومتی با فردی، ناکارآمدی فقه فردی، مدیریت تغییر و سیر تحول جوامع بررسی خواهد شد و درزمینۀ چگونگی فقه سیاست‌گذاری رویکردهای مختلف از آن میان فقه سیاست­گذاری از طریق نگرش سیستمی به دین (حجت‌الاسلام واسطی)، فقه سیاست­گذاری از طریق نظام سازی (حجت‌الاسلام هادوی)، فقه سیاست­گذاری از طریق مقاصد شریعت (حجت‌الاسلام علی دوست)، فقه سیاست­گذاری از طریق عنوان مصلحت (حجج‌اسلام صرامی و علی‌دوست) و فقه سیاست­گذاری از طریق توسعه و تکامل اجتهاد برای پاسخ­گویی به نیازهای حکومتی (سید منیر الدین حسینی) تحلیل و بررسی خواهد شد؛ و درنهایت، در‌خصوص سیاست‌گذاری تکنولوژی نیز از سه منظر فلسفه فناوری، فقه فناوری و شأن ابزاری فناوری بحث خواهد شد. الگوی یادشده را می‌توان در تمامی ساحت‌های خط‌مشی عمومی تحقیق و بررسی کرد.